معذرت مي خوام ازت \تورو ازيت كردم\ازگناهم بگذر\من بهت بد كردم\كه تورو رنجوندم\اگه احساسم وبازاشتباه فهموندم\همه حرفام تو\همه دنيام تو\آرزوهام تو\تونفسام تو\خاطره هام تو\روز وشبام تو\وقتى تنهام تو\اونكه مى خوام تو\اونكه مىخوام تو

من و جاكن تو آغوشت \من احساس تورو مى خوام\دوباره آرزو كردم\به آغوش تو برگردم\بادستاى گره كردم\به اين رويا سفر كردم

وقتى ميرم زيارتت\آقا تويى امام رضا\چشم مىافته گنبدت\به ياد اون ايوون طلا\وقتى ميرم حرم،آقا\يهو گلوم بغض مي كنه\گريه كنون وارد مي شم\دلم هواتومي كنه\دون مي گيرم\ميرم سراغ كفترات\نشونيتو ميدن بهم\توچشممه گنبدطلات\مىخوام كه جلدت بمونم\يكى باشم ازكفترات\آقا يه خواهشى دارم\آهوبشم تويه نگات\ضامن من ميشى آقا ضامن ندارم به خدا\ضامن آهو يارضا\دوستت دارم من به خدا\ضامن من مي شى آقا\آقاببخشيد يه سوال\يه سوال كوچيك دارم\تو اين دلم جا نمىشه\من ميشنوم بزرگترا\وقتى مى خونن تودعا\ميگن غريب القربا\يه شك دارم به اين دعا\غريب ماييم،سلطان شما\ولى آقا توروخدا\خواهشى دارم از شما\خواهش من همينه كه\هيچ وقت نشو ازمن جدا

سلام به گل همیشه بهارم/سه مطلب دارم ای زیبا نگارم/اول زیر پایت جان می سپارم/دوم در این دنیا فقط تورو دارم/سوم تا عمر دارم دوستت دارم/قسم به اون خدايي كه واسه دنيا نفسه/ مي خوام هيچكى تو دنيا نباشه/ اگه نگين توش نباشه

چقدر حرفاى تو خوبه\ صدات همرنگ شعرامه\ همين كه بامنى هربار\ همه دنيا تو دستامه\ حضورت درقلبم مثل نفس كشيدن است، آرام، بي صدا، اما هميشگی...!

اینجانشسته است،کسی روبه روی من-یک شعر خوش تراش، به نام قشنگ زن-زیبا،اصیل،چونان تصنیفی از(بنان)-موسیقی مکرردلشوره های من-دارد به شکل شعر،به من خیره می شود-او عاشق من است.،یقینا،مسلما-من قانعم به ریزش پلکی ،اشاره ای -من قانعم به خنده تلخی، عزیزمن!-لختی مرابخند،بخندونگاه کن-گیرم که عاشقانه، گیرم تفننا-عاشق شدن،جنون قشنگی است نازنین-آشفته ام شبیه دو چشم تو دائما-داری دراین مغازله تردید میکنی؟!-این بوف کور، باتوغریب است ظاهرا-این مرد آس وپاس،برای تو کوچک است-این گنگ خواب دیده،این روح بی کفن-من:شاخه ای تکیده،تو:آغازبغض گل-جاریست درتو وسوسه تازه واشدن-((بودن به ازنبودشدن،خاصه دربهار))-داری تباه می شوی ازعاشقم شدن-باران گرفته است.،برو خیس می شوی-این چترکوچک است برای تو

مهربانیت ازدور چه نزديك است، عجیب حس میكنم،كه جغرافیا دروغ تاریخ است!

دعايم تقديم آنكه:محبتش در خاطرم,خاطرش در يادم و يادش در دلم زنده است!

زندگی باورمی خواهدآن هم ازجنس امیدکه اگرسختی راه به توسیلی زدیک امیدقلبی به تومی گویدکه خداهست هنوز

دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می کردم
به دریا می زدم در باد و آتش خانه می کردم

چه می شد آه ای موسای من، من هم شبان بودم
تمام روز و شب زلف خدا را شانه می کردم

نه از ترس خدا، از ترس این مردم به محرابم
اگر می شد همه محراب را میخانه می کردم

اگر می شد به افسانه شبی رنگ حقیقت زد
حقیقت را اگر می شد شبی افسانه می کردم

چه مستی ها که هر شب در سر شوریده می افتاد
چه بازی ها که هر شب با دل دیوانه می کردم

یقین دارم سرانجام من از این خوبتر می شد
اگر از مرگ هم چون زندگی پروا نمی کردم

سرم را مثل سیبی سرخ صبحی چیده بودم کاش
دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می کردم